Θεωρητικά, ναι.
Εδώ και 15 χρόνια, η Ferrari έχει πάψει να είναι η κραταιά δύναμη που κυριαρχούσε στη Formula 1, ή που τουλάχιστον ήταν στη διεκδίκηση τίτλων.
Πρόκειται πια για έναν οργανισμό σε αναδιοργάνωση, αναδόμηση, με νέο επικεφαλής στο πρόσωπο του Fred Vasseur, νέα στελέχη σε επιτελικές θέσεις, και αποχωρήσεις και αφίξεις υψηλού νοήματος και μεγάλης ουσίας.
Επί του ζητήματος των προσλήψεων και της αναμόρφωσης του Μαρανέλο, ο Vasseur ήταν σαφής: η τελειότητα δεν επιτυγχάνεται εύκολα, κι όταν τελικά επιτευχθεί δεν πρέπει να θεωρηθεί δεδομένη, καθώς η στασιμότητα φέρνει την πτώση.
Μία σταθερά θέλει ο Γάλλος μάνατζερ: τον Charles Leclerc στην ομάδα του.
Οι δύο άντρες έχουν παρελθόν, με τον Vasseur να πιστεύει πολύ στις ικανότητες του Μονεγάσκου και να τον βοηθά σημαντικά από το πόστο του διευθυντή στην πρώτη του σεζόν στο σπορ, το 2018, όταν οδηγούσε για την Alfa Romeo.
Μετά το δύσκολο ξεκίνημα στη σεζόν, ο Leclerc κοίταξε ακόμα κι εκτός Ferrari για το μέλλον του, κι ας λήγει το 2025 το συμβόλαιό του. Μίλησε με τη Mercedes, μίλησε ακόμα και με τη Red Bull, σε πολύ επιφανειακό επίπεδο - αλλά αυτό ήταν αρκετό για να έρθει η Scuderia με μία πρόταση που -λογικά- δεν θα αρνηθεί.
Σύμφωνα με τον ιταλικό Τύπο, ο Leclerc ετοιμάζεται να υπογράψει 2 συν 3 χρόνια ακόμη με την ομάδα, που σημαίνει ότι θα παραμείνει σε αυτήν σίγουρα μέχρι το τέλος του 2027, με προοπτική ως και το 2030, πιθανώς με οψιόν που θα καλύπτεται από διάφορες ρήτρες και δικλείδες ασφαλείας και για τις δύο πλευρές.
Και, αντικειμενικά, αυτή είναι η καλύτερη επιλογή που έχει επί του παρόντος.
Η Red Bull έχει σαφείς διαθέσεις να συνεχίσει να πορεύεται με τον Max Verstappen ως αποκλειστικό νο.1 ως και το 2028, όταν και λήγει το συμβόλαιο του Ολλανδού.
Στη Mercedes, ο Lewis Hamilton οδεύει προς ανανέωση (το ρεπορτάζ λέει για 2 χρόνια), και μετά υπάρχει ο George Russell, που φαίνεται πως θα γίνει το νέο νο.1 της ομάδας, ελλείψει άλλου αντίστοιχα ταλαντούχου οδηγού στην ακαδημία της ομάδας.
Η McLaren, όπως κι η Red Bull, έχει το δικό της «άλογο» σε αυτήν την κούρσα - πιθανώς να έχει και δεύτερο, μετά τα τελευταία αποτελέσματα.
Τα περιθώρια στενεύουν, ο Leclerc είναι το 'poster boy' των Ιταλών, και -κακά τα ψέματα- αγαπά τη Ferrari, ήταν όνειρο ζωής να οδηγήσει για αυτήν, και φυσικά να πετύχει όσα περισσότερα μπορεί μαζί της. Το αν θα το καταφέρει αυτό ή όχι δεν είναι αποκλειστικά στο χέρι του, χρειάζεται κι η ομάδα να δουλέψει προς αυτόν τον στόχο μεθοδικά, αποτελεσματικά και σε γερές βάσεις.
Αλλά, και πού να πάει; Όλοι οι δρόμοι οδηγούν στην Piazza Schumacher...